آزادی

زیر تازیانه

اندیشه, گروگان ِ نانی ست

و به پاره نانی بیشتر

یک انسان

          - به همه شگفتیش و بزرگی -

سودا می شود؛

          و انسانها نیز.

گنبدی از لاجورد(!)

- به پهنه ی دل همه گرسنه گان جهان -

بر فرازش یک نشان

بر سر ِ آزادی

          - که به راستی تندیسی بیش نیست -

فرا آمده است

و دیرگاهی ست که آزادی

به گدایی سکه ای دست یازیده تا

انسانش را

از گرو

واستاند.

کبوتران هم

دیگر نشانی از صلح و آزادی ندارند

که به دنبال برچیدن نان خود اَند.

  

                             یک فروردین نود و یک

                                                رم