۱۳۹۱ فروردین ۴, جمعه

آزادی



زیر تازیانه
اندیشه, گروگان ِ نانی ست
و به پاره نانی بیشتر
یک انسان
          - به همه شگفتیش و بزرگی -
سودا می شود؛
          و انسانها نیز.

گنبدی از لاجورد(!)
- به پهنه ی دل همه گرسنه گان جهان -
بر فرازش یک نشان
بر سر ِ آزادی
          - که به راستی تندیسی بیش نیست -
فرا آمده است
و دیرگاهی ست که آزادی
به گدایی سکه ای دست یازیده تا
انسانش را
از گرو
واستاند.

کبوتران هم
دیگر نشانی از صلح و آزادی ندارند
که به دنبال برچیدن نان خود اَند.
  
                             یک فروردین نود و یک
                                                رم