برق شوق نگه ِ چشمانت به گـَهِ رفتن
سینه ی عشق به آماج گرفت و
زهره ی عشق درید
تو که اِحرامِ حریمِ حَرَمِ عشق ببستی
در طوافش به چه رو پرده دریدی,
عریان گشتی؟
چون پری آمدی و ابلیس وار
کعبه را روگردان
کافر عشق شدی
کفرعشق ار چه که خود را کیشی ست
ارزانی و شادانت باد.
یکم تیر نود و سه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر