۱۳۹۰ دی ۲۷, سه‌شنبه

جوانه ی زمستانی


این همه ایم و باز با هم تنهاییم!
 در کنار هم
از پس لحظاتی چند,
دل آزرده هر یک به سویی؛
و در دوری, بس تنگدلیم از هم؛
و این
زمان ِزایش ِجوانه های ِعشق های ِآتشین ِ زمستانی ست
میرا! 


زمستان 84

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر