بودن رستگاری و
نبودن تباهی ست و
نابکاری
بودنت حرمت زندگی ست
پاسبان هر زیبایی
که به آنی نبود,
زشتی
کسوفی ست فراگیر و سایه گستر
فرّاش تیرگی و گرفته دلی
ازنیاز به نور
به تو
به حضورت
و به راستی.
بیست و پنجم آبان هشتاد و پنج
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر