۱۳۸۸ مرداد ۹, جمعه

جویندگان عشق

آن سرگشتگان و پویندگان ِ سینه چاک ِ عشق

باران ِ عشق را بر سر و تن غرقه ,

گمراه ِ عشق اند!

کجاست هوش و چشمشان؟

به آب ِ این باران هواراهشان را بستن باید!

تا بیابندش!

اما چه دیر

که باید تا همیشۀ عمر

بجویندش

وخوشا!

که نخواهند یافتش

هرگز

     هرگز

       هرگز!

سزایشان باد.

      هفدهم بهمن هشتاد و پنج

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر